Hoe weet je zeker dat de opleidingskeuze die je maakt, daadwerkelijk de goede keuze is en vanaf welke leeftijd wist jij wat voor werk je zou willen doen? Dit zijn de vragen waar ik zelfs nu helaas geen antwoord op kan geven, maar jullie voor jezelf hopelijk wel.
Vanaf dat ik klein was wist ik het: Ik MOEST dolfijnentrainer worden. Leuk, trucjes doen met de dolfijnen en wow, wat leek het mij gaaf om de rest van mijn leven iets te doen wat ik totaal niet zou zien als baan, maar als dagelijks uitje! Ja, was het allemaal toch maar zo makkelijk.
In de loop der jaren ben ik (gelukkig) toch van mening veranderd. Zwemmen met dolfijnen.. Leuk om eens mee te maken, maar als baan? Nee, toch maar niet. Wat was ik dan wel van plan om te gaan doen in de toekomst? Ach, dat zag ik later allemaal wel!
Na een aantal jaren met tegenzin elke dag naar school te zijn gegaan was het dan zover, Ik had mijn VMBO diploma in the pocket. En nu? Op naar de volgende opleiding, maar wat voor richting moest ik kiezen. Zorg lag mij echt totaal niet, uiterlijke verzorging vond ik alleen leuk om in mijn vrije tijd te doen, administratief werk leek mij ook eentonig, maar wel heel nuttig dus hakte ik de knoop eindelijk door en begon aan de opleiding Management assistent.
Met een verward gevoel begon ik al aan de opleiding. Engels en duits gingen mij vrij makkelijk af, maar economie en rekenen/wiskunde? Notuleren? "What did I get myself into!?" Hoe langer ik met deze opleiding doorging, hoe meer ik erachter kwam dat dit echt niet voor mij was weggelegd. Ik ging met steeds meer tegenzin naar school en vroeg mij af of ik dit 3 jaar lang vol kon houden.
Op een gegeven moment speelde er zoveel meer mee dan alleen de nare opleiding, dat ik niet eens meer naar school ging. Ik had een opleiding gekozen waar ik totaal niet blij mee was, Ik zat pas in het eerste jaar en niets zat mij op dat moment mee.
Om een vrij lang verhaal ietsjes korter te houden: Uiteindelijk ben ik met deze opleiding gestopt en ben aan detailhandel begonnen, maar kon geen stageplaats vinden doordat ik 2 weken voor de zomervakantie te horen kreeg dat ik toegelaten was op deze opleiding. Ik zag het nut er niet van in om naar school te gaan, terwijl ik geen stageplaats had en vanaf dat moment is het helemaal bergafwaarts gegaan. Geen fut, geen energie, nauwelijks een sociaal leven, niets zat mij mee, Ik zag nergens meer iets positiefs in... voor mij was het allemaal duidelijk: Ik had een depressie.
Na maanden bij een psycholoog gelopen te hebben, ging het weer wat beter en besloot ik voorlopig eerst maar naar een baantje te zoeken en te hopen dat ik ergens aangenomen zou worden.
Een dag nadat ik mijn sollicitatieformulier (vakkenvuller) bij de AH in de buurt ingeleverd had, kreeg ik een belletje of ik diezelfde middag nog op gesprek kon komen. Daar kreeg ik te horen dat ze eigenlijk kassamedewerkers zochten, waar ik niet extreem blij mee was, Maar dat betekende dat ik toch een tijdelijk baantje had!
Bron: weheart.com
Uiteindelijk doe ik dit nu iets langer dan 2 en een half jaar, maar ben ondertussen ook echt wel klaar om door te leren. Nu is het enige probleem dat ik geen idee heb wat ik wil gaan doen. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om posters, kaartjes etc. voor vrienden te maken, maar zou ik het nog steeds zo leuk vinden als vaste baan? Marketing & communicatie leek mij ook vrij breed, maar ik ben echt een ramp in wiskunde, rekenen en economie.
Aangezien een deel van jullie rond dezelfde leeftijd zijn, vroeg ik mij af hoe jullie hieruit zijn gekomen en wat voor opleidingen jullie doen/gedaan hebben. Ik ben erg benieuwd! Als jullie vragen en/of tips hebben hoor ik het natuurlijk graag!
